KAN VERİNİZ YAMAN’A, EVLATLARA OLSUN ŞİFA

Çocuklar, evlatlar, minikler, afacanlar olunca, deyince ‘akan sular durur’ bir anda, bende.

Onlar, yarınlarımız, geleceğimiz. Kamu spotundaki gibi ‘Hala sizleri bekleyen arkadaşlarım var’ diyen, mektup yazan çocuk misali. Başka arkadaşını da düşünüyor, önyargısız, sevgiyle.

Biz de bir zamanlar çocuktuk, sizler de çocuktunuz. Unutmayın, hadi diyelim başkalarını unutuyorsunuz. Ahde vefanız yok, kalmadı, çok az var ya da. Ama bari kendi çocukluğunuzu unutmasanız olmaz mı?

Kıskançlığın, fesatlığın hasetliğin hiç lüzumu yok. Sizler de koşmuştunuz, oynamıştınız bir zamanlar. Ne de çabuk gitti sizden, insanlık. Başka şeyleri hiç de unutmazsınız ama. Sokakta, salonda her yer de çocuklara yer vermemiz, yol açmamız gerek. Çocuklarını bahane ederek kavga eden koskoca büyükler. Hoşgörü, vicdan, empati esastır. Çocuklar hastalanınca, hasta olunca daha biz daha çok üzülüyoruz. Üzülmekle kalmayıp çare aramamız bulmamız gerek.

Tedavisi meşakkatli, maddi ve manevi destek, yardım gerektiren, hastalıklar yaşıyor çocuklarımız. Yaşamak için de sabır, güler yüz, ilgi olmalı, şart. Ne kadar güzel, hastane odasından çıkamayan çocuklar için, çocuklar altta toplanıp balon uçuruyor. Müthiş bir manevi, psikolojik destek.

Herkes çocukluğunda üzücü olaylar yaşıyor kendine özgü. Olabilir, olacaktır da. Önemli olan atlatmak, atlatabilmek, çabasını yaşatmak. İzmir yanıyor, içimiz yanıyor. ‘Çok sıcak, rüzgâr da var’ diye bahane ediyorlar, askında bu havayı bekliyorlar. Çocuklar var, kötü yazmak da istemiyorum, zor yazıyorum, zor duruyorum. Çocuklarımızın geleceğini kasten, bilerek yakıyor zalimler, insanlık, çocuk düşmanları. Binlerce canlı, onlar gibi yaratılmış beden, organizma.

Yaman Akın, sadece, henüz, on evet evet 10 yaşında. ‘Kök hücre nakli’ bekleyen çok sayıdaki çocuktan sadece biri. O kadar çok ki sayıları, hepsi için yazdım, yazmaya devam edeceğim. Ufacık da olsa katkım olursa, çok mutlu ve de umutlu olacağım. www.kanver.org adresinden takip edebilirsiniz. Eşleşmeniz yetiyor, sadece üç tüp kanınızla. Sizin için ufak ama, iyileşmeyi bekleyen çocuklar için dev adım. Yaşınız 35’in altında ise, çocukluğunuzu unutmadıysanız.

Daha ne duruyorsunuz.

Kürşathan Akın, futbol hakemi, dürüst, düzgün bir insan evladı. Tuhaf insansı davranış ve tutumlarla alakası yok. Çekirdek ailemle, tatile gittik, uzak diyarlara. Telefonumun tamamen kapattım. Yetişmem gerek, epey biriken var, başladık hayırlısıyla. Ateş Özerk başkanımı, Sabri Ugan abimi, Güngör Çilekçiler hocamı, MHK Üyem Milli Atlet Yavuz Tunç’un hayat arkadaşı Tezer Tunç ablamı, Aliağalı sporcu kardeşim Memduh Aydın kaybetmişiz. Allah gani gani rahmet eylesin, mekanları cennet olsun.

Çocuktum, maçlarımı yönetti. Büyüdüm, ilk gençlik, tam gençlik yıllarımda birlikte maçlarda kader birliği yaptık. Çok şeyler öğrendim insanlık, hakemlik adına. Şimdi yaşlandı, yaş aldı, hasta, yatıyor, Şuayip Şirinkebapçı müdürüm, hocam felç geçirdi, o kıpır kıpır yatıyor şimdi güzel insan. Evde tedavi görüyor, her şeye rağmen yine de iyi şükürler olsun. ‘Hayırlı damat’ Hasan Fatih Köse büyük bir çaba, gayret içinde, sağ olsun var olsun.

Demem o dur ki, biz bugünlere, yaşlara geldik. Çocuklarımız da görmeli, yaşamalı. Yüce Yaratan’ın izniyle, haydi inşallah…