Mali operasyonlar!

Türkiye’de şimdiye kadar görülmemiş bir kara para, vergi kaçağı ve illegal ticaretten, kaçakçılıktan servet edinenlerle mücadele başlatıldığını görüyoruz.

Milyar dolarlık servetler, ticaretler, karanlık işler mercek altında ve sürpriz isimlere operasyonlar yapılıyor.

Siyasi tarafına bakılmaksızın tamamen illegal olayların üzerine gidiliyor.

Devletimizi zarara uğratanlarla mücadele başlatanlara teşekkür ediyoruz.

Çok da iyi oluyor.

“Bu iş dünyasına yapılan operasyonlar hakkında halkın devamlı bu kısa sürede bu servetler nasıl oluyor?  Devletin bunlara hiç mi yaptırımı yoktur?” Diye düşünen kamuoyunu rahatlatan güven verici huzur verici operasyonlar bunlar.

Adaletin sonunda tecelli etmesi önemli olan.

 Belediye işleri

Bir anekdot ile başlayayım.

Yaşanmış olan bu olayı üç dönem önceki bir ilçe meclis üyesinden dinlemiştim.

İzmir metropol ilçelerdeki bir işi için belediye imar müdürlüğüne giden arkadaş normal yoldan bir belge istiyor.

Bu işi için o ilçedeki ayni partili meclis üyesini araya sokuyor.

O Meclis üyesi işinin görülmesi için bir ücreti kendisinin ödemesi gerektiğini söylüyor. (Yasal harç tutarı dışında spor kulübüne bağış yapılması ve sair gibi dolambaçlı yolla)

Arkadaş çok şaşırıyor ve kendisini tanıtıyor.

Başka bir ilçede ayni partiden meclis üyesi olduğunu söylüyor.

İşini yapacak olan aracı üye gülerek; Bak benim de bir işim sizin ilçeye düşerse sen de benden istersin kardeşim, diyor.

Olay bu kadar…

Bu olayı anlatan sevgili İzmirli kardeşim, ünlü bir gayrimenkul sahipleri olan  aileye mensup kişidir.

Bir ikinci yaşadığım örnek:

-Ailemden kalan bir hisseli dükkanımı kiraya verecektim. Kiracı adayı ile aylık ücrette anlaştık. Kiracı adayı bana bir hafta müsaade verirseniz belediye ile yapacağım iş için, işyeri açma ruhsatı araştırması yapayım- dedi.

-Bende olur- dedim.

Hakikaten bu kiracı adayı altı gün sonra beni aradı.-Belediyeden tanıdık memur arkadaşla görüştüm. 21.500 benim bu işi halledecekmiş bende bunu size vereceğim kiradan düşeceğim- dedi.

O günkü değerle 4 bin ₺ aylık verecekti. Yani yaklaşık dört ay kirası rüşvete istiyordu.

Ben tüm evrakları yasal olan, uzun yıllar kiracılarımızın   olduğu bu dükkanımız için böyle bir talebi reddettim.

Kiracı adayım bana şunları anlattı.

-Bak beyefendi ben belediyeden bu arkadaşı, rakı, balık akşam masama aldım. Onun ağız kokusunu muhabbetini çektim, kestirmeden ruhsat işimi ayarladım. Verirseniz dükkânı tamam tutacağım. Vermezseniz yolunuz açık olsun- dedi.

Ben kabul etmedim ve kiralama işi kaldı.

Şimdi Dikkat…

Ayni dükkana başka bir kişi kiralamak için geldi. Peki dedik anlaştık.

İşyeri açma ruhsatı için benden tapu, oturma ruhsatı vb. evraklar istedi, temin edip verdim.

Iki gün sonra geldi.

Belediyeden imar müdürlüğünden belge alacakmış vermiyorlar dedi. Mal sahiplerinden biri gelsin demişler.

Belediye imar müdürlüğüne gittim. Kendimi tanıttım.

Bakın bu bina ruhsatlı yapı. Hem de elli yıllık.

Evet dosyası var, ancak oturma izin belgesi yok diyorlar.

Anladım ki işi yokuşa sürüyorlar.

Bende bu sefer müdürlerine çıktım.

Beni iyi karşıladı. Size bir yol tavsiye edeyim dedi.

Merakla bekliyorum.

Bu eski bina olduğu için tapuya gidin oradan buranın arşivden sicil belgesini çıkarın, eski kayıtlardan bina olduğu yazılıysa işiniz olur dendi.

Dalga geçer gibi bir de doğma büyüme İzmirli bana “Tapu dairesinin nerede olduğunu

Biliyor musunuz “demez mi?

Gittim tapu müdürünün bir çayını içtim. Arşivden, kütükten binamızın eski kayıtlarının fotokopisini bana verdiler.1930’larda bina olduğu yazılı.

Artık işim oldu diye sevinerek kiracımıza belgeyi verdim.

Bir gün sonra geldi yine istediği yazı (ruhsat müdürlüğüne olumlu numarataj yazı) vermemişler.

Yeniden müdüre hanıma gittim.

Bana o günlerde imar affı konusu gündemde bekleyin. Bu yasa ile halledersiniz diyerek sözde akıl verdi.

Çaresiz döndüm.

Yasal imarlı elli yılın üzerindeki dükkanımıza belge alamadım.

İşin aslı;

Eski binalarda, o senelerde, oturma ruhsatı vermek imar mevzuatında yokmuş.

Ayrıca yine başka belediyeden yetkililerden öğrendiğime göre 1980’lerden sonra defalarca af çıkmış. Hatta kaçak binalar bile affa girmiş.

Bu aflardan ikisinde de mal sahibi müracaat etmeden resen belediyenin işlem yapması gerekirmiş.

Şimdi başa döneyim. Ben 21.500 ₺  ağız kokusu parasını ilk kiracı adayıma versem rüşvetle iş bitecekti.

Benim karakterim ise;

Rüşvet sayılır diye kimseye, bir çay bir yemek   ısmarlamam.

Netice elli yıl sonra binamıza imar affından tekrar müracaat ettik.

Belediyeye verdik. Dükkana belgeler aldık.

Hem de belediyedeki arşivden gelen dosya içinde plan proje izinler falan varken.

Sonsöz:

Resmi dairelerde işe girerken yapılan mücadele ve masrafları çıkarmak isteyen memurlar ile makamı kendi gelir kapısı gibi görenlerle birlikte rüşvet verenlerle de, bugün devletimizin yaptığı mücadele çok doğru.

Bunun arkasında kesin olarak duran sayın Cumhurbaşkanımıza ne kadar teşekkür etsek azdır.

Son günlerde yapılan operasyonlar çok isabetli.

Bürokrasi ve siyasetin temiz olması Cumhuriyetimizin ikinci yüzyılında,

Dürüst, vatanını milletini sevenlerin,

 TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN hayrınadır.