Türkiye’de bundan 16 ay önce bir suikast gerçekleşti. Sinan Ateş Ankara’da sokak ortasından öldürüldü.
Ülkü Ocakları eski Genel Başkanı olması sebebiyle bir anda bakışlar bu suikasta çevrildi. Bu işin arkasında kimlerin olduğunun ortaya çıkması için çalışmalar başladı. Ancak genel ve yerel seçimler süresince davaya bakan savcı 3 defa değiştirildi. Tam bir yerlere uzanırken davanın seyri sürekli değişti.
Ve aylar sonra savcı iddianameyi hazırladı. İddianameyi okuyan biri olarak, iddia ediyorum. Bu iddianameyi hukuktan anlamayan birisi yazsa daha iyisini yazardı! Ne Sinan Ateş’in kimliği ortaya konmuş, ne eşinin, arkadaşlarının ifadesi tam olarak yazılmış. Suçluların yalan yanlış ifadeleri kopyalanıp yapıştırılmış, bu kadar…
Bu iddianameyi hazırlayanlar, hazırlatanlar zannediyor ki sonsuz iktidar var!
Bu iddianameyle kurtulduğunu zannedenler bilmiyorlar mı bir gün hesap soracak bir Yaradan var!
Hayatlarını karattıkları bir aile var karşılarında. Babası Musa Ateş mesela iddianameyi göremedi. Kalbi dayanmadı oğlunun ölümünün arkasından dönen dalaverelere. Dümdüz yaşamıştı hayatı boyunca aslında. İyi ki bu iddianameyi görmedi. Bir kez daha ölecekti yoksa!
Sinan Ateş, Türkiye’yi adalet terazisine çıkarmıştır. Bu iddianame kabul edilebilir olmadığı gibi, insanların içindeki adalet duygusunu da öldürüyor. ‘Devletin dini adalettir’ kültürüyle büyüyen Türk milleti, bu davanın gerçek suçlularının ortaya çıkarılmasını bekliyor. Sinan Ateş’i iki tane torbacının kişisel husumetten öldürdüğüne sokaktaki çocuk da inanmıyor.
Savcı beye ve iddianamenin böyle hazırlanmasını isteyenlere iki çift kelamım var. Ben söylersem belki kızarlar. En iyisi yakından tanıdıkları Aliya İzzetbegoviç’le sesleneyim kendilerine. Belki vicdanlarının bir köşesinden duyarlar:
‘’Unutmayın ki sonsuz iktidar yoktur. Her iktidar geçicidir ve herkes, er veya geç, önce milletin ve nihayet Allah’ın önüne hesap verecektir.’’
