Namus sigortası
Bu sözü ilk olarak lisede okurken duymuştum.
Havacı subay olan hocamız söylemişti.
“Namus sigortası, bazılarının 1000 TL’de atar, bazılarının da
1 milyon TL’de atar”
İzmirliyiz; sigortaya asfalya deriz.
Benzetmedeki sigorta atması ne demek?
İnsanları bilerek karanlığa mahkum etmek demek.
Vatana ihanet derecelerine kadar ulaşmak demek.
Hani elektrik saatindeki sigortadan bahis ediyorum.
Gençler bilemezler.
Eskiden elektrik panosunda sigortalar sıralı dururdu. Beyaz ve taş olan sigortalar.
Bunlar bir kaçak veya bir kontakta atar, elektrikler sönerdi.
Hangi sigorta attı ise onu çıkarır yenisi olmadığı için üzerini bakır ince tel ile sarardık.
Bu üzerine sardığımız tel ne kadar kalın olursa o kadar geç atardı. Ama neticede atar ve elektrik akımını keserdi.
Fakat kalın tel sarmanında büyük yangın tehlikesi vardı.
Şimdilerde sigortalar otomatik.
Attığını gördüğümüz sigorta şalterini yukarı kaldırırsan yeniden elektrik akımı geliyor.
Buradan anladığımız;
Bazı insanlar için küçük şeyleri çalmak, almak, küçük yalanlar söylemek, sıradan olmuştur. O kadarla yetinirler. Kim bilir, belki hak bile görürler.
Bunlara “küçük hırsız” diyorlar.
Bazıları ise çalınca veya yalan yanlış işler yapınca -değsin bari- diyerek en büyüğüne oynarlar. (Hamuduyla götürmek)
Hatta planlı örgütlü hesap kitaplı yaparlar.
Onların sigortaları otomatik ve teknolojisi yenidir sözde. Kendilerine çok güvenip (çok param var hallederim) derler.
Telleri hep kalın sararlar.
Ama dedik ya. Kalın tel sararsan yangın tehlikesi yüksektir.
Burada da çok büyük götürürsen, hırsızlık arsızlık en yüksek seviyede ve çekinmeden etrafa, devlete, hukuka, hukukçuya, makama çemkirmeye de başlarsan şayet.
İşte yangının hiç sönmeyenini çıkarmış olursun.
Böyle yangın ancak, çıkaranı da içine alıp yakar kül eder ve söner.
Derler ya; çekirge bir sıçrar iki sıçrar…sonu malum.
Son günlerde yaşadığımız olaylara bakınca benzetmeler nekadar da uyuyor.
Birgün muhakkak gerçeklerin ortaya çıkma huyu vardır.
Kesindir bu!
Namus sigortasının hangi büyüklükteki olayda atacağı belli olmaz.
Onun için doğruluktan dürüstlükten garantisi yoktur.
Toplumumuz da çok tuhaf.
Mağdur kim?
Tartışmasında pek açıklıkla mağduru tespitte başarılı değil. Veya mecburen işine öylesi geliyor. Kişi çalmış. Suçüstü yakalanmış. Her şey açık seçik.
Birileri ise Hırsızı tanıyor, (bizim çocuk) ona yakıştıramıyor veya yakıştırmamaya mecbur ise, memur edilmişse inkar edip komplo diye hala hırsızı savunuyor.
Arkadaş uyan uyan…
Her şey açık seçik ortaya dökülmüş.
Adam çaldım, çaldık bir kötülüktür yaptık. Şeytana uyduk, diye itiraf etmiş sen hala yok olmamıştır iftira diyorsun.
İnsanların yüzüne bakarak nasıl yaşıyorsun? İlkesiz, ilkel kalmış kişi.
Bakalım daha neler görüp yaşayacağız?
Fakir fukaranın, dürüstün, doğrunun ezcümle vatandaş ve devletin hakkını kimler çalıyorsa muhakkak cezasını ödemeli.
Nasıl mı?
Millet adına çalışan, cesur namuslu ve görevli olan kişilerin sayesinde.
Vatanı seven doğru dürüst olan vatandaşlarda bunların arkasında sonuna kadar durarak.
Bakın, hırsızın arkasında durmak için değil, onları yakalayıp yargılayan vatanseverler için ancak meydanlarda miting yapılır.
Doğrularında cesur olduğu zamana ulaştık şükür.
Ne mutlu Türk milletine.
Ne mutlu dürüstlere
